σπειραματίτιδα

η, Ν

ιατρ. βαριά μορφή νεφρίτιδας ταχείας διαδρομής που προσβάλλει κυρίως τα αγγειώδη σπειράματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σπείραμα, -άματος + κατάλ. -ίτιδα (πρβλ. ηπατ-ίτιδα)].